Podkładki – rodzaje i zastosowanie
Podkładki należą do elementów złącznych, których funkcją jest ochrona przed korozją oraz odkształceniami. Mimo niepozornych rozmiarów i prostej konstrukcji jest to produkt sprawdzony i stosowany w wielu branżach. Te niewielkie separatory stanowią skuteczny system zabezpieczenia elementów skręcanych, oddzielających śrubę bądź nakrętkę od elementu łączonego. Tym samym eliminują ryzyko odkształceń podczas skręcania. Wyróżniamy różne typy podkładek w zależności od wymogów, jakie stawia przed nimi konstrukcja. Poniżej omówione zostaną podkładki DIN 125 / ISO 7089 okrągłe płaskie, DIN 127 sprężyste oraz podkładki poszerzane DIN 9021 / ISO 7093.
Podkładki DIN 125 / ISO 7089 okrągłe płaskie
Podkładki DIN 125 najczęściej stosuje się w nieskomplikowanych pracach konstrukcyjnych oraz przy wznoszeniu konstrukcji drewnianych. Materiały, z jakich mogą powstawać to stal nierdzewna A2 (INOX), stal węglowa, stal kwasoodporna A4, mosiądz, poliamid i aluminium.
Podkładki DIN 125 są dostępne w twardości 140 HV, 200 HV lub 300 HV. W przypadku DIN 125 wykonanych ze stali węglowej odporność na korozję może być jeszcze większa dzięki pokryciu ocynkiem galwanicznym, ogniowym bądź płatowym.
Podkładki DIN 127 sprężyste
Podkładki DIN 127 w przeciwieństwie do DIN 125 przypominają kształtem sprężynę. Stosuje się je powszechnie w branżach, gdzie budowane konstrukcje obarczone są ryzykiem drgań, a więc również ryzykiem poluzowania się złącza śrubowego. Dlatego często można je spotkać w przemyśle motoryzacyjnym. Do powłok, jakimi są pokrywane, należą ocynk galwaniczny, ocynk galwaniczny żółty, ocynk ogniowy i ocynk płatkowy (dacromet, geomet). Istnieją też wersje bez powłok.
DIN 127 mogą powstać ze stali kwasoodpornej A4, stali nierdzewnej A2 (INOX) i ze stali sprężynowej, co bardzo dobrze się sprawdza, gdy wykorzystujemy podkładki przy połączeniach narażonych na odkręcanie i luzowanie podczas eksploatacji.
Są więc elementem pomocniczym przy konstruowaniu mocnych, wytrzymałych połączeń śrubowych.
Podkładki DIN 9021 / ISO 7093 poszerzane
Podkładki DIN 9021, to elementy odporne na działanie wysokich sił zgniatających. Gwarantuje to zarówno model konstrukcji, jak i materiał, z którego podkładki są wykonane. Podkładki DIN 9021 / ISO 7093 poszerzane powodują zwiększenie powierzchni nacisku złącza śrubowego na wybrany element. Co więcej, mogą posiadać dodatkową warstwę cynku, która jest zabezpieczeniem przed powstawaniem rdzy dla elementów stalowych. Powoduje to przedłużenie ich żywotności. Powłoki cynkowe, jakimi się pokrywa podkładki poszerzane to ocynk galwaniczny, ocynk galwaniczny żółty, ocynk ogniowy i ocynk płatkowy (dacromet, geomet). Ponadto dostępne są w wersji surowej, bez powłoki. Podstawowym materiałem wykonania Podkładek DIN 9021 może być natomiast stal węglowa, stal nierdzewna A2 (INOX), stal kwasoodporna A4, mosiądz oraz poliamid.
Podkładki poszerzane DIN 9021 występują w twardości 140 HV oraz 200 HV.
Ten typ podkładek wykorzystuje się najczęściej przy naprawie różnych maszyn, w budownictwie, a także w naprawach domowych.
Artykuł powstał przy współpracy z firmą Stalmut – hurtownią zaopatrującą przedsiębiorstwa w śruby, nakrętki, podkładki i inne elementy złączne.
